این باغ همچون سه باغ مشهور دیگر یعنی باغ ارم ، باغ دلگشا و باغ تخت در دوره آل مظفر و آل اینجو (قرن هشتم هجری قمری) یعنی قبل از یورش تیمور گورکانی به شیراز در نهایت آبادانی بوده است . ابن عرب شاه مورخ دوره تیموری در کتاب عجایب المقدور آنرا زینت الدنیا نامیده است . باغ جهان نما در هنگام اقامت تیمور گورکانی در شیراز، همچون سایر باغهای نامدار آن دوره مورد توجه وی واقع شده بطوری که همانند آنرا در اطراف سمرقند که موطن او بوده احداث و آنرا جهان نما نامیده است . این باغ در دوره صفویه نیز آباد و قابل اهمیت بوده است . شارون و تاورنیه جهانگردان فرانسوی که در دوره صفویه شیراز را دیده اند، خیابان زیبایی توصیف کرده اند که از تنگ الله اکبر تا بقعه میر علی بن حمزه که محل خیابان حافظ کنونی است ادامه داشته و در دو طرف آن باغ های زیبا و آبادی وجود داشته است.
این باغ کهن ترین باغ شیراز است که از آب و رودخانه پرآوزاه رکنی مشروب می شده و در منطقه ویژه ای از شیراز (خیابان حافظ) و در میان آرامگاه حافظ، هفت تنان، دروازه قرآن، خواجوی کرمانی، بابا کوهی، باغ ملی، گهواره دید، کتابخانه ملی اسناد و... جای دارد.
کریم خان زند در سال ۱۱۸۵ هجری قمری این باغ را که در زمینهای مقابل جعفرآباد و مصلی قرار داشته حصار کشید و عمارت کوشک را در وسط آن ساخت و در اطراف عمارت خیابان کشی های زیبا و درختکاری مفصلی بعمل آورد. طرح و اسلوب این باغ را کریم خان نظیر باغ نظر در داخل دارای چهار خیابان و اطراف چهار حوض دو بزرگ و دو کوچک ساخته است. در ضلع جنوبی بقایای آب نمایی به چشم میخورد که فواره آن هنوز پابرجاست. این آبنما از جلوی ضلع جنوبی آغاز میشود و به حوضی در جلوی بنایی که در دوره قاجاریه و در انتهای ضلع جنوبی احداث گردیده منتهی میشود که اخیرا مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته است.
باغ جهان نما در سال ۱۳۸۳ توسط شهرداری شیراز و با همکاری اداره کل میراث فرهنگی استان فارس احیا و . مورد بهره برداری قرار گرفت