آرامگاه خواجوی در شمال شیراز، در دامنه کوه صبوی و در ابتدای جاده شیراز - اصفهان، در تنگ الله اکبر قرار گرفته است. قبر وی مشرف بر دروازه قرآن می باشد. آب چشمه معروف رکناباد نیز از کنار مقبره خواجوی میگذرد. این آرامگاه در سال ۱۳۱۵ شمسی با اعتبارات اداره فرهنگ فارس ساخته شده است . محل آرامگاه در محوطه ای بدون سقف قرار دارد . در وسط آنجا سنگ قبری است که بالای آن محدب و دارای برآمدگی است روی این سنگ کتیبهای که بیانگر قبر خواجوی باشد وجود ندارد . .
فقط بالای سنگ عبارت : کل من علیها فان و یبقی وجه ربک ذوالجلال و الاکرام به خط ثلث نوشته شده است . در بالا و پایین قبر نیز دو ستون سنگی کوتاه قرار دارد که طبق رسم آن زمان در بالا و پایین قبور عرفا و شعرا وجود داشته است . در سال ۱۳۳۷ شمسی اداره باستان شناسی فارس اقدام به ساخت یک اتاق در قسمت شمالی محوطه آرامگاه کرد . در پیشانی این . اتاق دو غزل از غزلیات خواجوی به خط نستعلیق بر روی کاشی های آنجا نوشته شده است .